گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶۸

 

ز ساز قافله ما که ما و من جرس استش

بجز غبار عدم نیست آنچه پیش وپس استش

کسی چه فیض برد از بهار عشرت امکان

که چون سحر همه پرواز رنگ در قفس استش

ز کسب فضل حیاکن‌ کزین دوروزه تخیل

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode