گنجور

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۹۱

 

چو آفتاب به هر ذره ای نگاه انداز

چو ابر سایه رحمت به هر گیاه انداز

بلند و پست جهان در قفای یکدگرست

اگر به ماه برآیی نظربه چاه انداز

مریز حاصل خود رابه بحر چون سیلاب

[...]

صائب تبریزی
 
 
sunny dark_mode