صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۹۱
ازان ز داغ نهان پرده برنمیدارم
که دست و دل نشود سرد، لالهکاران را
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۹۸
به ما حرارت دوزخ چه میتواند کرد؟
اگر ز ما نستانند چشم گریان را
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۰۰
چه حاجت است به خال آن بیاض گردن را؟
ستاره نقطهٔ سهوست صبح روشن را
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۴۳
میان اگر نکنی باز، اختیار از توست
به حق خندهٔ گل کز جبین گره بگشا!
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۷۸
نسیمِ صبحِ فَنا، تیغ بَر کَف، اِستادَهست
نَفَس چگونه بَرآرَد، چراغِ هستیِ ما؟
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۸۷
تو پا به دامن منزل بکش که تا دامن
هزار مرحله دارد شکستهپایی ما
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۹۰
به یک کرشمه که در کارِ آسمان کردی
هنوز میپَرَد از شوق، چَشمِ کوکبها
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۹۵
دِلَم به پاکیِ دامانِ غنچه میلرزد
که بلبلان، همه مَستاند و؛ باغبان، تنها
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۹۸
چو فَردِ آیِنه، با کاینات، یِکرو باش
که شد سیاه، رُخِ کاغذ، از دوروییها
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۹۹
جُز اینکه داد سَرِ خویش را به باد، حباب
چه طَرْف بَست، نَدانم، زِ پوچگوییها؟
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۰۰
چُنان که: شیر، کُنَد خوابِ طفل را، شیرین
فزود، غفلتِ من، از سفیدموییها
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۰۱
نمیخلد به دلی نالهٔ شکایت من
شکست شیشه من بیصداست همچو حباب
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۰۳
بهشت بر مژه تصویر میکند مهتاب
پیاله را قدح شیر میکند مهتاب
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۰۴
فروغ صحبت روشندلان غنیمت دان
پیاله گیر که شبگیر میکند مهتاب
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۰۹
به احتیاط ز دست خضر پیاله بگیر
مباد آب حیاتت دهد به جای شراب !
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۱۰
مجوی در سفر بیخودی مقام از من
که در محیط، کمر باز میکند سیلاب
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۱۱
بُوَد زِ وضعِ جهان، هایهایِ گریهی من
زِ سَنگلاخ، فغان ساز میکند، سِیلآب
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۱۲
من آن شکسته بنایم درین خراب آباد
که در خرابی من ناز میکند سیلاب
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۲۳
همین نه خانهٔ ما در گذار سیلاب است
بنای زندگی خضر نیز بر آب است
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۳۲۷
اگر چه موی سفیدست صبح آگاهی
به چشم نرم تو بیدرد، پردهٔ خواب است