تبارک الله از آن نقشبند ماء مهین

که نقش روی تو بستست و چشم و زلف و جبین

چنانکه در نظری در صفت نمی‌آیی

منت چه وصف بگویم تو خود در آینه بین

مه از فروغ تو بر آسمان نمی‌تابد

[...]

ترش گرفته دو ابرو و لب چنان شیرین

به خشم سر که میامیز بر عسل چندین

بیا و لب به لبم بر نه و دلم دریاب

که جز چنین نتوان داد درد را تسکین

در آی و خانه بیارای و وقت ما خوش کن

[...]

هزار شکر و سپاسم ز خالق ثقلین

که باز کرد ز لطف خودم قریرالعین

بنور طلعت میمون قدوه النقبا

ستوده سرور اولاد تارک الثقلین

سپهر مهر فتوت جهان جان کرم

[...]

امیر حیدری ایسالک مسالک حق

توئی مجرد و مفرد بسان روح الامین

چو عقل کل شده دانند حقیقتها

توئیکه علم یقین تو هست عین یقین

کنند صومعه داران عالم علوی

[...]

بنزد زبده ایام قدوه الحکما

سر افاضل عالم غیاث ملت و دین

محیط مرکز علم و سپهر اختر حلم

جهان لطف و کرم پیشوای اهل یقین

که باشد آنکه پس از عرض صد هزار اخلاص

[...]

پیام من که رساند چنانکه میگویم

بسمع خواجه دنیا شهاب دولت و دین

سپهر مهر فتوت جهان و جان کرم

نظام دنیی و دین مفخر زمان و زمین

بلند پایه بزرگی که نقشبند قضا

[...]

ز آستانه جاه و جلال خسرو عهد

که هست پایه قدرش بر اوج علیین

خجسته حضرت شاهنشه زمین و زمان

که تا زمان بود او باد شهریار زمین

سپهر مهر فتوت جهان و جان کرم

[...]

ز هی سعادت من گر نسیم باد شمال

که در ادای رسالت بود چو روح الامین

رساند از من دلخسته مختصر سخنی

بسمع اشرف دارای ملک و داور دین

محیط و مرکز جود آن کریم دریا دل

[...]

که میبرد سخنی از زبان ابن یمین

بسیف دولت و دین مفخر زمان و زمین

سر اکابر آفاق عمده الوزراء

کزوست زینت ملک و بدوست رونق دین

بگویدش که ز بهر نثار مقدم تو

[...]

وزیر شاه نشان حالم ار بدانستی

براستی که نیم کج طریق چون فرزین

بپای پیل حوادث سرم نگشتی پست

زیادتی نرسیدیم از سپهر برین

ز بهر یکدو سه من می که آنجوان خوردست

[...]

زهی خطی بخطا برده سوی خطّه ی چین

گرفته چین بدو هندوی زلف چین برچین

نموده لعل لبت ثلثی از خط یاقوت

بنفشه ات خط ریحان نوشته بر نسرین

چو صبحدم متبسّم شدی فلک پنداشت

[...]

تحیتی چو هوای ریاض خلد برین

تحیتی چو رخ دلگشای حور العین

تحیتی چو شمیم شمامه ی سنبل

تحیتی چو نسیم روایح نسرین

تحیتی چو تف آه عاشقان دلسوز

[...]

بسرو باغ رضا مرتضی خضر قرین

چراغ چشم سماوات و شمع روی زمین

سهیل دارسلام و خور خراسان تاب

شهید مشهد و خسرو نشان طوس نشین

طراوت رخ ایمان امین ملک امان

[...]

ز سفره ی انا املح طعام او نمکین

ز شکر انا افصح کلام او شیرین

طراوتی است جهان را به فر فروردین

که هر زمان خجل است اسمان ز روی زمین

ز لطف خاک صبا گشت بر هوا غالب

چنان که می چکدش از حیا عرق ز جبین

فلک ز قوس و قزح بر هوا کشیده کمان

[...]

ایا چو فصل بهار از رخت جهانرا زین

رخ تو ثانی خورشید و ثالث القمرین

بسوی جدول خوبان که مظهر حسنند

لطافت آب روان آمد و تو رأس العین

همین که در تو اثر کرد شرم عثمانی

[...]

کشیده بود مه از حسن سر به چرخ برین

چو دید روی تو آمد ز آسمان به زمین

ز دیده بس که نگین های لعل ریخت گرفت

گدای تو همه روی زمین به زیر نگین

کمین چشم تو را بنده ایم بهر خدای

[...]

پیش تن شب نشین تو بنشین

نیش تبش تبش بتن بین

پیشتنشتنشبنشینتبنشیننیشتبشتبشبتنبین

دو دل ربا که بلای دلند و آفت دین

دلم به غمزه آن رفت و دین به عشوهٔ این

یکی ز غایت عرفان گلیست پرده‌گشا

یکی ز عین حیا غنچه است پرده‌نشین

یکی به کام حریفان نموده خنده ز لب

[...]

جماع داده و دیوانه خیز و پر شروشین

سگ تری نجس‌العین کور، میر حسین

به چشم احوال او نیست نقطهٔ مردم

بدین مگر بتوان گفت چشم او را عین

بیاضش اینکه ندارد چو عین یک نقطه

[...]