سئوال کرد که ای رهسپار عرش عظیم

چه کرد با تو ز الطاف کردگار کریم

یکی که مثل همین طفل دل ز درد دو نیم

مباد در به در اطفال من به دهر یتیم

وفا به فدیه وی چون نداشت آنزروسیم

که در خلاص شوهر نمایدش تقدیم

مغان و دیر مغان را نظام تازه دهیم

بنای میکده های کهن بر اندازیم

ز رهزنان چمن انتقام لاله کشیم

به بزم غنچه و گل طرح دیگر اندازیم

زهی به کعبه‌، شرافت‌فزای رکن و حطیم

زهی مقام تو فخر مقام ابراهیم

زهی حریم تو چون کعبه لازم‌الاکرام

زهی وجود تو چون قبله واجب‌التعظیم

زهی بلندتر اندر همم ز چرخ بلند

[...]

تبارک الله از این فرخ آستان که بود

به پاس درگه او آسمان همیشه مقیم

حریم زادهٔ موسی که چون دم عیسی

روان فزاید خاک درش به عظم رمیم

به چشم زایر این آستان بود روشن

[...]