چه حاجت است به گلگونه، روی گلگون را؟

نشسته است به خون هیچ ساده دل خون را

به می چه سرخ کنی چشم های میگون را؟

نشسته است به خون هیچ ساده دل خون را

ز پشت پای ادب چشم برندارد عشق

[...]

چو گردباد کنم سیر دشت و هامون را

زنم به خاک دل غوطه خورده در خون را

دهم به زلف و خط یار جان محزون را

از آن به تیرگی شب خوشم که مجنون را