گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴۹

 

تو محو خواب و در سیرکن‌فکان بازست

مبند چشم‌که آغوش امتحان بازست

درین طربکده حیف است ساز افسردن

گره مشوکه زمین تا به آسمان بازست

کجا دمید سحرکز چمن جنون نشکفت

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode