گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۶

 

از باده در فصل خزان افتان و خیزان نیک‌تر

ور یار دلداری دهد خود چون بود زان نیک‌تر؟

شد باغ پرینگی دگر، هر برگی از رنگی دگر

در زیرش آونگی دگر از لعل و مرجان نیک‌تر

صرصر غبار انگیخته، در شاخسار آویخته

[...]

اوحدی
 
 
sunny dark_mode