گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۱۵

 

ای مستِ ماهِ رویِ تو استاره و گردون خوش

رویت خوش و مویت خوش و آن دیگرت بیرونِ خوش

هرگز ندیده‌ست آسمان هرگز نبوده در جهان

مانند تو لیلیِ جان مانند من مجنونِ خوش

باور کند خود عاقلی در ظلمت آب و گلی؟

[...]

مولانا
 
 
sunny dark_mode