بناز ای خداوند اقبال سرمد

به بخت همایون و تخت ممهد

مغیث زمان ناصر اهل ایمان

گزین احد یاور دین احمد

خداوند فرمان ملک سلیمان

[...]

چو گونی لقب نازل از آسمان شد

نهان از چه شد آب حیوان که داند

بحمدالله، این موضع پرصفا را

بخیر آمد انجام از لطف ایزد

بخیر است انجام آن نیک بختی

که شد بانی این بنا از سر جد

ز اندیشه جستم چو تاریخ، گفتا:

[...]

الا ای معنبر شمال مورد

که جسم لطیفی و روح مجرد

گهی از دمت، دلگشایی معاین؛

گه از مقدمت، جانفزایی مشاهد

هم از تست، روی شگرفان مصفا؛

[...]

بده ساقیا باده زآن جام سرمد

که با عقل شد نفس سرکش ممهد

از آن می که تابد از او نورحیدر

از آن می که نازد باو شرع احمد

از آن می که آمد علی ساقی او

[...]

چه دانیم که ما خوش که این است ناخوش

خوش است آنچه بر ما خدا می‌پسندد

چرا پای کوبم چرا دست یازم

مرا خواجه بی دست و پا می‌پسندد

زهی، ای که دل‌ها به هجر تو آمد

چو عاصی به نیران دوزخ مخلّد

غمت گرچه تلخ است لیکن به کامم

شرنگ غمت به ز مغز تبرزد

درآیی اگر مرمرا یک شب از در

[...]