بدین در خردمند را جنگ نیست

که هم راه دینست و هم ننگ نیست

چنین است گیتی وزین ننگ نیست

ابا کردگار جهان جنگ نیست

کجا پادشاهیست بی‌جنگ نیست

وگر چند روی زمین تنگ نیست

به مردی کنون زور و آهنگ نیست

که با کردگار جهان جنگ نیست

بلند آسمان را که فرسنگ نیست

کسی را بدو راه و آهنگ نیست

ابا خویشتن گفت کاین جنگ نیست

ز پیوند شنگل مرا ننگ نیست

ترا آمدن پیش من ننگ نیست

چو با شاه ایران مرا جنگ نیست

زمهر برادر تو را ننگ نیست

مگر آرزویت جز از جنگ نیست

ور ایدون که رایت جز از جنگ نیست

به خوبی و پیوندت آهنگ نیست

ز هرکار کردن تو را ننگ نیست

اگر چند با بوی و با رنگ نیست

بما بر ز دین کهن ننگ نیست

به گیتی به از دین هوشنگ نیست

اگر شاه را دل پر از جنگ نیست

مرا و تو را جای آهنگ نیست

ترا چون سواران دل جنگ نیست

ز گردان لشکر ترا ننگ نیست

وگر کت به کین جستن آهنگ نیست

به دلت اندرون آتش جنگ نیست

که ما را به جنگ تو آهنگ نیست

ز گودرز دستوری جنگ نیست

بر حلم او کوه را سنگ نیست

بر طبع او باد را رنگ نیست

به گیتی کسی مرد این جنگ نیست

اگر تو نیازی، بدین ننگ نیست

گر او را تو فرمان بری ننگ نیست

ترا با سپهدار او جنگ نیست

مرا آینه کز رخش رنگ نیست

چه حاصل که ما را از و ننگ نیست

بدین گفتگو اندرون جنگ نیست

تو را هم به پیوند ما ننگ نیست