گنجور

جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۲۰۳

 

لبت قوت جان از شکرخنده ساخت

به یک خنده صد کشته را زنده ساخت

دل پاره پاره مرا جمع بود

در آن زلف بادش پراکنده ساخت

چه روی خلاصی بود بنده را

[...]

جامی
 
 
sunny dark_mode