جهاندار لشکر به کرمان کشید

همی از بد دشمنان جان کشید

چو نزلی چنین پیش مهمان کشید

جز این پیشکشها فراوان کشید

بسی گنج در پیش خاقان کشید

وز آنجا سپه در بیابان کشید

به خلق و فریبش گریبان کشید

به خانه در آوردش و خوان کشید

خطت قوت ازان لعل خندان کشید

خضر چاشنی ز آب حیوان کشید

به خونم نوشته ست فرمان لبت

نخواهم سر از خط فرمان کشید

نیارست چشم دلم از تو دوخت

[...]

چنان ازجگر آه وافغان کشید

که گفتی اجل ازتنش جان کشید