به کوه اندرون گفت: کمکان ما

بیا و بکن، بگسلد جان ما

گر آیی فرود و خوری نان ما

بیفروزی از روی خود جان ما

فدای تو بادا تن و جان ما

چنین باد تا مرگ پیمان ما

فدای تو بادا تن و جان ما

بر این بود تا بود پیمان ما

فدای تو بادا تن و جان ما

برینست جاوید پیمان ما

بدان تا کس از پهلوانان ما

نپیچد دل و جان ز پیمان ما

بهرسو شود پاک فرمان ما

پرستش که فرمود یزدان ما

فدای تو بادا تن و جان ما

سراسر بر اینست پیمان ما

فدای تو بادا همه جان ما

چنین بود تا بود پیمان ما

بگفتند یکسر کی: ای جان ما

خداوند ما، درد و درمان ما

از آنجاست افتادن جان ما

درین تیره گیتی که زندان ما

چنین آرزو خاست در جان ما

برینست جاوید پیمان ما

که جمشیدیان را نیاگان ما

گزیده جهاندار پاکان ما

چو امشب رسیدی تو مهمان ما

روان است حکم تو بر جان ما

کرانی ندارد بیابان ما

قراری ندارد دل و جان ما

جهان در جهان نقش و صورت گرفت

کدامست از این نقش‌ها آن ما

چو در ره ببینی بریده سری

[...]

چو شمع آمدی در شبستان ما

برافروختی قصر و ایوان ما

توکل به دادار و یزدان ما

که هست او به قدرت نگهبان ما

گرفتار بودست رضوان ما

وز آن آتش هجر بر جان ما

رهانی ازین رنج رضوان ما

سرافرازی از بخت این جان ما

الا ای غمت شادی جان ما

تویی راحت جان پژمان ما

دلی کو جهانیست بردی، برو

چه افتاده یی در پی جان ما

پری رویی از مردمت باک نیست

[...]