همی می‌ چکد گویی از روی تو

عبیرست گویی مگر بوی تو

همی بود تاج آید از موی تو

همی رنگ عاج آید از روی تو

همین است حاجت مرا سوی تو

ایا جان من بندهٔ روی تو

که گر در همه عمر از روی تو

شوم سیر و ز عشرت خوی تو

نگردم همی سیر از روی تو

همی شرم دارم من از شوی تو

برم مهر روی تو و خوی تو

بر آفرینندهٔ روی تو

همه خویشتن جنگ بد خوی تو

کجا رفت گفتند نیروی تو

ولی بود خاطر مرا سوی تو

که در بند کردم دو بازوی تو

ز تو دور گشته ست نیروی تو

وز این شکل زشت و چنین خوی تو

کجا رفت گفتند نیروی تو

همان جوشن و جنگ بُد خوی تو

مکن ترکی ای میل من سوی تو

که ترک توام بلکه هندوی تو

یکی گفت کز زشتی روی تو

نگردد کسی در جهان شوی تو

که چون این وثیقت رسد سوی تو

نگیرد گره طاق ابروی تو

نظر دوست نادر کند سوی تو

چو در روی دشمن بود روی تو

مبادا که دشمن کند روی تو

به چشم رضا ننگرد سوی تو

چو دارد به رغبت نظر سوی تو

تبسم کند تازه در روی تو

هر آن کو نگه کرد بر روی تو

شد آشفته چون زلف هندوی تو

منور دو چشم من از روی تو

معطر دماغ من از بوی تو

شود شیرگیر از دو آهوی تو

سگ کویت ای من سگ کوی تو

تو صیاد و من صیاد آهوی تو

شد آشفته بر چشم جادوی تو