و را پور کامل به زخم درشت

به بازار برد و بگرداند و کشت

کنون هفت روز و شب اندرگذشت

که جای بداندیش و بیگانه گشت

وزان پس ندانم چه بر وی گذشت

چو از گفته ی من شاه آگاه گشت

همه دشمنان علی (ع) را بکشت

ازو دین حق را قوی گشت پشت

براهیم فرخ به زخم درشت

از آن دو پسر، مریکی را بکشت

چنانش بیفکند در پهندشت

که ستخوانش چون تو تیانرم گشت

بدو زخم کاری زدو درگذشت

بکوشید تا روز بیگاه گشت

زن و مرد بهرتماشا به دشت

شدند و جهان بنگه سورگشت

که مختار با تیغ و زخم درشت

از این مرز، مردان کاری بکشت

تو بفرست ما را به سوی بهشت

به بزم شهیدان مینو سرشت

مرا با ولایت چو یزدان سرشت

نترسم زدوزخ، نخواهم بهشت

بسی باد نفرین ناخوب و زشت

ابر انگرومانیوس پلشت

تو ای خاک ایران عنبر سرشت

خنک آن که اندر تو بد زردهشت

نهانی فرستاد و او را بکشت

که سرتاسر کشور آرد به مشت

همه سیستان را سراسر بکشت

که گشتاسب را یار بودند و پشت

شهنشه به ناچار از او درگذشت

دگر باره سیروس ستراپ گشت

زدارش بیاویخت چون خارپشت

وزان پس به باران تیرش بکشت

چو یک چندگاهی بر این برگذشت

به دست یکی بنده اش کشته گشت

چو آگه شد ارزاس را هم بکشت

همه تخت شاهیش آمد به مشت

نبشته بدو اندر آن خوب و زشت

به دوزخ بیامیخته از نهشت