که پاداش این آنکه بیجان شود

ز بد کردن خویش پیچان شود

به فرجام کار او پشیمان شود

ز من بیند او غم چو پیچان شود

که از نام او شیر پیچان شود

چو خشم آورد پیل بیجان شود

نه گرگست کز چاره بیجان شود

ز آلودن زهر پیچان شود

که نام تو یابد نه پیچان شود

چه پیچان همانا که بیجان شود

که تا از پی تاج بیجان شود

جهانی برو زار و پیچان شود

زمانی بیاید کزان سان شود

که دانا پرستار نادان شود

گر ای دون که قیصر به میدان شود

کمان خواهد ار نی به چوگان شود

بمانیم تا سوی خاقان شود

چو بیمار شد نزد درمان شود

چو خسرو سوی مرز خاقان شود

ورا یاد خواهد تن آسان شود

هنر زیرافسوس پنهان شود

همان دشمن از دوست خندان شود

پس از کرده خود پشیمان شود

نکوهش کنندش غریوان شود

چو خورشید بر چرخ گردان شود

نخست از سرکوه رخشان شود

چو خورشید بر چرخ رخشان شود

ز دود تف او هراسان شود

ز تیغش دل گرگ پیچان شود

ز گرزش تن ببر بی جان شود

مبادا کزین جنگ بی جان شود

دل و دیده ما غریوان شود

هم از خشم تو کوه ریزان شود

ز قهر تو ناهید بی جان شود

ز کردار خود زود پیچان شود

سر پادشاهیش ویران شود

شه از داد خود گر پشیمان شود

ولایت ز بیداد ویران شود

نخواهم که موییت لرزان شود

ترا موی افتد، مرا جان شود