تو نه نیکی نه قابل نیکی

مرد کاکا و کو کو و کی کی

چون نه نیکی نه قابل نیکی

تو و کاکا و کوکو و کی کی

حج مپندار گفت لبّیکی

جامه مفکن بر آتش از کیکی

ای کریمی که جرم هفت اختر

هست با عرض لطف تو پیکی

تویی آن مکرمی که عالم را

ضبط کردی به مختصر نیکی

هست مهمانکی مرا امروز

[...]

دوری از ما، اگر چه نزدیکی

همچو آتش درون تاریکی

زان طرف روشنی و نزدیکی

زین طرف بعد بود و تاریکی

هر که دور از تو دور ازو نیکی

وانکه نزد تو، یافت نزدیکی

آنت خواند به قرب و نزدیکی

وینت راند به بعد و تاریکی

گفت روز کز کمال نزدیکی

گرچه مویی شوی ز باریکی

چون بریدند راه تاریکی

تافت خورشیدشان ز نزدیکی

تحفه گفت از هزار تاریکی

داد بارم به قرب و نزدیکی

در جهان هر که با تو کرد بدی

در عوض کن به جای او نیکی

دست را حایل چراغ بدار

تا رهاند تو را ز تاریکی

ای که داری چراغ مرده به دست

نیست عقلت به جهل نزدیکی

روغنی در چراغ خویش بریز

تارها سازدت ز تاریکی