تو هنوز از جهان چه دیدستی

زین جهان نام او شنیدستی

تو ز طاوس پای دیدستی

نام اقلیمها شنیدستی

ای که اقبال شاه دیدستی

الظفر الظفر شنیدستی

عشق را گر سری پدیدستی

این در بسته را کلیدستی

نرسد هیچکس به درگه عشق

کاشکی هیچ کس رسیدستی

یا اگر کس به پیشگه نرسد

[...]

گرچه تو نیم شب رسیدستی

صبح عشاق را کلیدستی

ناپدیدی چو جان در این عالم

در جهان دلم پدیدستی

همه شب جان تو را شود قربان

[...]

آن دلیلی که خود گزیدستی

و آنچه از دیگران شنیدستی

خانه ی هر سه را چو دیدستی

سخن هر سه زن شنیدستی

تو هنوز این جهان چه دیدستی

زین جهان نام او شنیدستی

حضرت عشق آفریدستی

وز دو عالمش برگزیدستی