داده دادش همه خلایق را

عزّ معشوق و ذلّ عاشق را

صاد و دال آب داد صادق را

عین و شین عشوه داد عاشق را

خواجه یک هفته اضطرابی داشت

دو شش افتاد چرخ ازرق را

رفت و رنگ زمانه پیش آورد

تا کشد خواجهٔ مزبق را

زیبقی را به رنگ باید کشت

[...]

طرح کرده رخش خَوَرنَق را

فرش افکنده چرخ ازرق را

خواجگی بندگیست خالق را

شفقت زمرهٔ خلایق را

فلسفی علم جزوی حق را

منکر آمد نه علم مطلق را

بطن سابق چو قشر لاحق را

بطن لاحق چو مغز سابق را

گفت نیل مراضی حق را

بس بود این عمل فرزدق را

بدلی چون که نیست مطلق را

نبود چون تعددی حق را