عضدالدوله آنکه دولت حق

دست او کرده بر جهان مطلق

نص قرآن شده است ای عاشق

در صفات جلال او ناطق

مالک الملک و پادشاه به حق

منشی‌ء نفس و فاعل مطلق

زآنکه بودست روز و شب مطلق

ظاهرش با تو باطنش با حق

من چو عنقا نهفته روی از خلق

شسته حرف ها زتختهٔ زرق

هرکه بی علم رفت در ره حق

خواندش عقل کافر مطلق

رفت کار جهانیان زنسق

گشت یکباره ملک بی رونق

دو دو عالم یکی کند صادق

سه سه منزل یکی کند عاشق

خود ز رخسار صبح و پشت شفق

در ره عشق پیش رو سوی حق

خرد و جان و صورت مطلق

همه از امر دان و امر از حق

سخن اوست واضح و واثق

حجّت اوست لایح و لایق

نشد از دور طارم ازرق

عرق او سُست و تازگیش خَلَق

با مرید جوان سرود و شفق

همچنان دان که مردِ عاشق و دق

جان او خوانده پیش از آمد رق

ابجد لم یزل ز تختهٔ حق

دین بدو یافت زینت و رونق

زانکه زو یافت خلق راه به حق

هم ستاننده از که از احمق

هم دهنده به که به صاحب حق

با مدیحش مدایح مطلق

زهق الباطل است و جاء الحق

اصلها ثابت اشارت حق

سوی این سرو گفتمش مطلق

بوده در راهِ دین امام به حق

که امامت ورا سزد مطلق

دین از او یافت زینت و رونق

در تبع متفق شدند فِرق