بر خود از طبع خود سلام کنم

سنت شاعری قیام کنم

شعر خود را چو کوکب شعری

. . . بر چرخ نیل فام کنم

سخن از کس بعاریت نبرم

[...]

سرورا من بفّر دولت تو

خواجۀ چرخ را غلام کنم

دست اگر در زنم به فتراکت

بر سر آسمان لگام کنم

سایه ات گر مرا دهد نیرو

[...]

متردد شوی کدام کنم

تا که مقصود خود تمام کنم

تا به دفع تو هم قیام کنم

بعد از این قصد انتقام کنم

هم به تکلیف خود قیام کنم

نیم کار سخن تمام کنم

هر یکی را بهشت نام کنم

حور و کوثر درو تمام کنم

گفت فردا به این قیام کنم

منزل نیکشان مقام کنم