روی اگر هیچ بی‌نقاب کند

راه پر ماه و آفتاب کند

زُهره را دیو تو شهاب کند

زَهره را آتش تو آب کند

میر کشور گشای رکن الدین

که درش دیو را شهاب کند

حرز امت محمد آنکه ز حلم

کنیتش دهر بوتراب کند

فخر آل طغان یزک که فلک

[...]

زان فسانه که لب پر آب کند

مست را آرزوی خواب کند

گل ازرق که آن حساب کند

قرصه از قرص آفتاب کند

هر که بی‌موجبش خراب کند

خویش را عرضهٔ عذاب کند

مالک ار باغ را خراب کند

باغبان کیست کین خطاب کند

ذره را عشق آفتاب کند

قطره را چون در خوشاب کند

مؤمنی را اگر عذاب کند

از غضب بی گنه صواب کند

روی اگر هیچ بی نقاب کند

دهر پر ماه و آفتاب کند

مردمان را همج خطاب کند

جاهل ‌و گول و کج‌ حساب کند