مهترا بلبل انسی پس از اینبجز از دست ادب دانه مخور
فی‌المثل تو خود اگر آب خوریجز ز جوی دل فرزانه مخور
به سفر سفره گزین خوان چه مخواهمرد خوان باش غم خانه مخور
حصه‌ای زین دل آبادتر استغصهٔ عالم ویرانه مخور
عاقل شیر دلی باده مگیرحض خرگوش به پیمانه مخور
ز آب آن میوه که روباه خوردآب کون سگ […]

متن کامل شعر را ببینید ...