روشنائی که درین دایره صاحب دیدند

همه چون شبنم گل آینه خورشیدند

اگر از عقده گشایان اثری باقی هست

دست جمعی است که در دامن شب پیچیدند

زود از لاغری انگشت نما می گردند

[...]

همنشینان تو در خاک سیه خوابیدند

پای امید به دامان کفن پیچیدند

هر چه با دست بکِشتند همان را چیدند

همچو (صامت) ثمر کِشته خود را دیدند