گنجور

فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۹

 

چون توان بود در آنجای که آسایش نیست

یا بگنجید بسوفار که گنجایش نیست

چه دهی دل بسرائی که دل از وی بکند

یا نهی رخت بدان خانه که آسایش نیست

هر که او عاقبت اندیش بود دل ننهد

[...]

فیض کاشانی
 
 
sunny dark_mode