گنجور

سیف فرغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۰۲

 

هر که یک شکر از آن پسته دهان بستاند

از لبش کام دل وقوت روان بستاند

زآن شهیدان که بشمشیر غمش کشته شدند

ملک الموت نیارست که جان بستاند

هر کجا پسته تنگش شکر افشانی کرد

[...]

سیف فرغانی
 
 
sunny dark_mode