ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

عارفان را همه در شُربِ مُدام اندازد

ور چُنین زیرِ خَم زلف نهد دانهٔ خال

ای بسا مرغِ خِرَد را که به دام اندازد

ای خوشا دولتِ آن مست که در پایِ حریف

[...]

ساقی ار عکس مه چهره به جام اندازد

باز در دور قمر شین تمام اندازد

هوسم هست که با من شود او رام ولیک

کس چسان طایر خورشید به دام اندازد

چهره شاهد مقصود مشاهد شودش

[...]