گنجور

جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۹۳

 

دل که در باغ ز هر گل غم یارش گیرد

مرغ نالان سبق از ناله زارش گیرد

می کند پا به رکاب آن مه و من می میرم

که چنین تنگ چرا زین به کنارش گیرد

ابروش چون نگرم خط خوشش پیش نظر

[...]

جامی
 
 
sunny dark_mode