یارب از پاسخم مکن محروم

مستجابست دعوت مظلوم

گر شنیدی و شد تو را معلوم

رو بخوان تا نکو شود مفهوم

به خدایی که در ازل بوده‌ست

حی و دانا و قادر و قیوم

نور او شمع‌های عشق فروخت

تا بشد صد هزار سر معلوم

از یکی حکم او جهان پر شد

[...]

چه شد امسال یارب ای مخدوم

که من رنج دیده مظلوم

بعد ده سال حق بر این دولت

گشتم از هر مراد دل محروم

کار من بنده خدمت است و دعا

[...]

کس نیاید به زیر سایه بوم

ور همای از جهان شود معدوم

همه را ده چو می‌دهی موسوم

نه یکی راضی و دگر محروم

آدمی با تو دست در مطعوم

سگ ز بیرون آستان محروم

گرچه از ضد خور شدت معلوم

که بخور میشود صور مفهوم

گرچه تو حاکمی و من محکوم

حکم تو آتش است و من چون موم

در چنان حالتی ز نان محروم

بی‌زوار و برهنه و مهموم

همه خلقان ز وعظ شد محروم

طالع سعد ما از او شد شوم

کرده‌اندت از آن نِعم محروم

تا شدستی به هر بدی موسوم

بازگشت از دمشق جانب روم

تا رسد در امام خود مأموم

واجب است اینکه من پیاده روم

در رکابت به فرق سر بدوم

بعد از آن بازگشت جانب روم

تا زند بر چنین شیر رقوم

هیچ از می نباشد آن محروم

دائماً مست باشد آن مرحوم

چونکه آن غبن گرددش معلوم

دست خاید ز غصه آن محروم

سالها بد ز شیخ او محروم

پخته شد گشت آخرش معلوم

آخر کار شد مرا معلوم

که نگردد به گفت این مفهوم

زنده زانند آن حبوب و کروم

که بری‌اند از خصوص و عموم