اشجع و اصلح، افضل و اکرم

از همه اعدل از همه اعلم

ژنده پوشی پدید شد آن دم

گفت بنگار بگذرد این هم

زانکه شادی و عیش و محنت و غم

بگذرد هر دو بر بنی آدم

یک دم جان فزای او آدم

یک دم دلگشای او عالم

قطب اقطاب دهر ابوالقاسم

آن ز خود فانی و به حق قائم

شافعان گناه خلق ولیک

خویشتن غرق لُجهٔ گنهیم

نام او تا کند به لوح رقم

ساجد آمد به پیش لوح قلم

نام او تا کند به لوح رقم

ساجد آمد به پیش لوح قلم

بر تو نقصان کمال و بخل کرم

علم نزد تو ظن ستایش ذم

آنچه آن بوش در بطون تو بیش

آنچه آن کظم در کمون تو کم

طبع میزان حب و بغض کجاست

[...]

بایدم راند بند دیگر هم

تا بیانی کنم به وجه اتم

چنگ در حبل لانفصام لها

زن که جاوید وارهی ز ندم

ورنه با صدهزار صوم و صلات

[...]

در شره بیش و در مروت کم

در وفا سست و درجفا محکم

گاه آتش فروزیت به فساد

داری از حلق و نای کوره و دم

پی سپار سبیل شید و شقاق

[...]

ای دغل باز غول دمدمه دم

وی حیل ساز مول هفت شکم

در دعاوی همای خوش فر و فا ل

در معانی کلاغ و شوم و دژم

همه نرمی و نقش از بیرون

[...]

آخر ای کور دید دنگ دژم

آخر ای دیو دأب دام شیم

دور و نزدیک آشنا و غریب

مست و مستور چه عرب چه عجم

متنفر ز تو به فرط فساد

[...]

از صمد اختیار کرده صنم

بر کلیسا نهاده نام حرم

راستی را بیا و از ره ی رشد

رام شو وز رهی به طفره مرم

در کتاب این عبارتی است صریح

[...]

زیر این آسمان پر انجم

در طمع چون تو دیده کم مردم

به نظر هر چه آیدت بلعی

اژدهائی نه افعی وکژدم

چون تو سگ کس ندیده روباهی

[...]

خانه کعبه در تن عالم

چون دل عالم است ای اعلم

لاجرم آن علی جسمانی

زاد در خانه دل عالم

فاطمه ابنه الاسد که نمود

[...]

آل عباس را به «قلب صد و سی و دو» رسید

دولت از کوشش ابومسلم

پانصد و بیست و چار سال شدند

ملک را خواجه خلق را منعم

پس قضای الهی آمد پیش

[...]

وزن آن بیضه از هزار درم

نه فزون آمدی بسنگ و نه کم

پس دل مرغ را درید از هم

جستجو کرد از اندرون و شکم

حرز عیسی ز روزه مریم

روح حوا ز عطسه آدم