مرد را چون دم و درم باشد

آن نکوتر که جود هم باشد

عمّ که بدگوی و پر ستم باشد

عم نباشد که درد و غم باشد

هیضه اسهال و قی بهم باشد

معده را هضم و قوّه کم باشد

ای کریمی که پشت چرخ فلک

پیش تو سال و مه بخم باشد

اوحد الدین جهان فضل و کرم

کت دل و دست کان و یم باشد

بخت سرویست پیش درگه تو

[...]

دخل او آنگهی که کم باشد

زو یکی شهر محتشم باشد

دست آن به که خود قلم باشد

کش سر و کار باقلم باشد

نی ز نی کن ، قلم زنی بگذار

کانک این کرد محترم باشد

زهره را کار از آن بساز و نو است

[...]

دل او منبع حکم باشد

جان پاکش ز حق نعم باشد

و گرش صورت و درم باشد

خود فتوحیست این و کم باشد

آن وقایع که بود کم باشد

جانش از فقد آن دژم باشد

هرچه را پیش و پس عدم باشد

بود و نابود او بهم باشد

راحت مرهم از الم باشد

ورنه هستیش کالعدم باشد

همت تو همه شکم باشد

هر چه غیر از شکم عدم باشد

نه همین ظلم بر قلم باشد

بر مداد و ورق ستم باشد

جور کم، به ز لطف کم باشد

که نمک بر جراحتم پاشد

جور کم به زلطف کم باشد

که نمک بر جراحتم پاشد

هر کجا داغ و درد و غم باشد

کاش بر جان من رقم باشد

نو بنو مرهمیست بر دل ریش

درد و داغی که دم بدم باشد

ز آتش عشقم ار بسوزد جان

[...]

جور کم به ز لطف کم باشد

که نمک بر جراحتم باشد

عم که بدگو و پر ستم باشد

عم نباشد که درد و غم باشد