هست اندر جهان جسمانی

عافیت ملکت سلیمانی

تازه از لفظ او مسلمانی

به نژاد و نسب سلیمانی

نیست از عقل وقت مهمانی

لقمه تنها زدن ز لقمانی

لیکن اندیشهای لقمانی

داد از آن نخوتش پشیمانی

یارت او بس، به هر چه درمانی

این سخن بشنو، ار مسلمانی

عقل را کرده بنده فرمانی

با دل و جان درست پیمانی

تا توانی ضمان مشو کس را

کاولش بر دهد پشیمانی

و اوسط آن بود ملامت خلق

و آخر اندر غرامتش مانی

نفی کردی سه رکن ایمانی

قدرت وعلم و حشر جسمانی

گفته اندش به چشم او مانی

بسته زنار ازان سلیمانی