پردهٔ عرش و آیهٔ الکرسیست

شهد فردوس و حجرهٔ قدسیست

در جهان خاص و عام هر دو بسیست

نه که خاص این جهان ز بهر کسیست

هر که هر بامداد پیش کسیست

هر شبانگاه در سرش هوسیست

دل منه بر وفای صحبت او

کآنچنان را حریف چون تو بسیست

مهربانی و دوستی ورزد

[...]

حاصل این سه علم ارچه بسیست

زود دریابد، ار به خانه کسیست

گفت خامش که این مقام کسیست

که به هر موی من ازو هوسیست

نشئه‌ی جام ما ز فیض کسی‌ست

کو چو بحری و دهر همچو خسی‌ست