صورتی کرد چرخ کلک تو را

تیر گفتار و مشتری دیدار

ساز او از قضا جهان ایمن

امر او در جهان قضا رفتار

عدل را ملک تو پناه و ملاذ

ملک را عدل تو شعار و دثار

عدل معشوق ملک تست به مهر

ملک عدل تو را گرفته کنار

طبع پهن تو بحر گوهر موج

دست راد تو ابر لؤلؤ بار

خورد زنهار جود تو بر گنج

داد رای تو خلق را زنهار

هست ممکن که آب و آتش را

ببرد لطف و عنف تو از کار

هر دو بی ره شوند و نبود نیز

بچه این و آن حباب و شرار

ترس جود تو در کف ضراب

حرص تاج تو در دل کهسار

لعل کردست گونه یاقوت

زرد کردست گونه دینار

گر بجنبد سموم هیبت تو

برنیاید ز آب بحر بخار

ور ببارد سحاب بخشش تو

برنخیزد ز خاک دشت غبار

عدل تو کرد حمله هیبت

تا تن ظلم را نماند قرار

داد تیغ تو شربت ضربت

تا تن فتنه را گرفت عیار

کوه را چون همی نگاه کنم

نیست با بخشش تو دستگزار

چرخ را چون همی نگاه کنم

نبود با محل تو مقدار

بخشش تو ولی دولت را

گنج ها داده بی قیاس و شمار

کوشش تو عدوی ملت را

در دل و دیده کوفته مسمار

هر که راندش ز پیش هیبت تو

ندهدش نزد خویش دولت بار

هر کرا دولت تو کرد عزیز

روزگارش نکرد یارد خوار