هر که در خطّۀ مسلمانی

باشد از نقد دین گرانمایه

کی پسندد که خود بخسبد سیر

بنشیند گرسنه همسایه؟

جنبشی کافکند بر او سایه

ملکوتش دهد در آن مایه

چون اولواالامر ساخت پیرایه

شرع و دین با نبی‌ست همسایه

نشود مر خدای را سایه

تا نگیرد ز عقل سرمایه

پیر چون آفتاب پرمایه

وان جوان از قفاش چون سایه

هر که دارد ز خصلتی مایه

اثر آن رسد به همسایه

آفتاب بلند از سایه

بسته بر روی خویش پیرایه

حور و غلمان برند ازان مایه

حسن خود را کنند پیرایه

کرده ز آتواالزکاة سرمایه

وز اقیمواالصلاة پیرایه

فی چه باشد به فارسی سایه

سایه از روشنی برد مایه

من کیم مر خدای را سایه

اسم هادی دهد مرا مایه

بود با او همیشه یک دایه

از فسون و فسانه پر مایه

حسن شخص است و عشق چون سایه

سایه از شخص می برد مایه

آن مخنث به بام همسایه

رفت از همت فرومایه

تحفه گفتا که آن گرانمایه

در جنان با من است همسایه

عشق او شخص و عشق ما سایه

سایه از شخص می برد مایه

داد فضل خدایت آن پایه

که شدی مر خدای را سایه

خلقی از تاب مهر بی مایه

با صد افسردگی در آن سایه

دید بر پشت بام همسایه

پیر زالی فقیر و بی مایه

همچو دریا و کان گرانمایه

همچو خورشید و مه سبکسایه