جدّ تو کو به هند هر باری

بت صورت شکست بسیاری

به سگان مان برای مرداری

سایه و فرّ استخوان خواری

خسرو شرق را به هر کاری

روز و شب نونهاده بازاری

در دو بیتت به مختصر کاری

باز گویم که مرد هشیاری

تا که مالش رسد به هر یاری

از جمالش توانگرم باری

آن شنیدی که از کم آزاری

رندی اندر ربود دستاری

خانهٔ رنجها و بیماری

نکبات و بلای و دشخواری

گربه از بهر لقمه‌ای خواری

می‌کشد با خروش و با زاری

نه بجست از بلای بدکاری

مصطفی با عتیق در غاری

مرغ گفتا که من شدم باری

مفتادت چو من خریداری

به خدایم فریفت مکّاری

این چنین نابکار غدّاری