نوبهاری عروس کردارست

سرو بالا و لاله رخسارست

باغ پر پیکران کشمیرست

راغ پر لعبتان فرخارست

کسوت این ز دیبه روم است

[...]

مرده فرزند مادرت زارست

مرگ ناگاه را خریدارست

گرچه بر تو چو برگ لرزان بود

چون گل اکنون ز درد بیدارست

همه شب زیر پهلو و سر او

[...]

سرفراز و شگرف و عیارست

جلد و شوخ و ظریف و تندارست

آن کسی بد کند که بدکارست

از تو نیکی همه سزاوارست

بیشکی آن کسی که بدکارست

به جهنم درون سزاوارست

در جهانی که طبع بر کارست

دیو لاحول گوی بسیارست

مرد عاقل همیشه تندارست

مرد جاهل ذلیل و غمخوارست

در دل و جان آنکه هشیارست

بر سر و چشم آنکه بیدارست

نفس کو مر ترا چو جان دارست

بی‌ تو در جسم تو بسی کارست

مرد دین تا بجست دینارست

همچو ناقه درست و بیمارست

دعوی عشق و عقل گفتارست

معنی عقل و عشق کردارست

زان رباده بتر ز می‌خوارست

کین مروت بر آن سخا آرست

صورت بخل آنکه زر دارست

کون پر هار و تیز ناهارست

اندکی زو عزیز و تندارست

باز بسیار خوار ازو خوارست

صوت او موت روح احرارست

فوت او غوث مردم آزارست

در بُن خانه آنکه هشیارست

کار جغد است و کارِ کفتارست

ملک و ملّت چو پود و چون تارست

آن بدین این بدان سزاوارست

دین بی‌لطف شاخ بی‌بارست

ملک بی‌قهر گنج بی‌مارست

تخت تو بر رخ زمین عارست

گردن چرخ بهر این کارست

روح دیدار و عقل گفتارست

دولت ایثار و ملّت آثارست