به خدایی که ره معرفتش

روز و شب مالک عالم نظر است

در ره او خرد از غول اضلال

با ثبات قدمش در نظر است

چرخ بر درگه او پشت خم است

[...]

هر کجا شاه جهانرا سفر است

فتح بر فتح و ظفر بر ظفر است

ظفر و فتح شهنشاه جهان

از جهان داور پیروزگر است

خسرو مشرق و چین شمس الملک

[...]

تا مرا بر رخ خوبت نظر است

دلم آسوده ز هر خیر و شر است

مکن از عشق مرا منع که عشق

سیره و عادت نوع بشر است

نه همین بوس و کنار از تو خوهم

[...]

ای عماد الدین ای صدر زمان

هر زمان صدری تو را خاک در است

چرخ نعمان دوم خواندت و گفت

نعل یحموم توام تاج سر است

من که آتش سرم و باد کلاه

[...]

آن دهان نیست که تنگ شکر است

وان میان نیست که مویی دگر است

زان تنم شد چو میانت باریک

کز دهان تو دلم تنگ‌تر است

به دهان و به میانت ماند

[...]

گفتمش روی تو جانا قمر است

گفت بالله ز قمر خوبتر است

گفتمش زلف تو آشفته چراست

گفت سرگشتهٔ دور قمر است

گفتمش نوش لبت چیست بگو

[...]

قیمت مرد نه از سیم و زر است

قیمت مرد به قدر هنر است

ای بسا بنده که از کسب هنر

قدرش از خواجه بسی بیشتر است

وی بسا خواجه که از بی هنری

[...]

عیب مادر بود ار فرزندی

خلق و خویش نه به وفق پدر است

گوش استر که دراز است گواست

کش نه اسب است پدر بلکه خر است

گوهر معنی خیرالبشر است

که مر آن را شده تخم و ثمر است

گرچه آن هم وطن ماه و خور است

این به خورشید ازل راهبر است

بحر معنی ز سخن پر گهر است

هر یک آویزه گوش هنر است

گرچه بر بی هنران پرده در است

چشم بد دور که یکسر هنر است

چار فصلی که به هر سال در است

به همین رسم و روش رهسپر است

پیش آن دیده که روشن نظر است

دیدن توبه گناه دگر است

خاتم صبر که عالی گهر است

نقش آن من صبر قد ظفر است

عشق هر جا بود اکسیرگر است

مس ز خاصیت اکسیر زر است

بحر هم نیز به کار تو در است

بهر تو حیله ور و حیله گر است

این نه شایسته هر دیده ور است

که زبانت دگر و دل دگر است

عقد همیان که پر از سیم و زر است

بر میان تو چو زرین کمر است

جود او دود شرارت شرر است

بخل او نخل سعادت ثمر است