گل ز روی تو فرو می ریزد

مشک در زلف تو می آویزد

از پی دیدن روی چو گلت

باد صد نقش همی انگیزد

هر که آن خط مسلسل بیند

[...]

گرد مسکین ز زمین چون خیزد

گر نه در دامن باد آویزد

لیک ازینها چو غباری خیزد

وقت صافم به غبار آمیزد

گل که از خاک قناعت خیزد

نافه در ناف ریاحین بیزد

تا ازان نور هدایت ریزد

یا ازین عطر عنایت بیزد

زن چو با مرد جوان آمیزد

زال باید ز میان برخیزد