گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۰۴

 

بسکه بیمارتو بر بستر غم یکرو ماند

یاد گرداندن اگر داشت ته پهلو ماند

زندگی رفت ولی پاس وفا را نازم

کز قد خم به سر سایهٔ آن ابرو ماند

چون مه نو همه را پیش‌کماندار قضا

[...]

بیدل دهلوی
 
 
sunny dark_mode