×
منوچهری » دیوان اشعار » مسمطات » شمارهٔ ۴ - مسمط چهارم
بربط تو چو یکی کودکک محتشمست
سر ما زان سبب آنجاست که او را قدمست
کودکست او، ز چه معنی را پشتش به خمست
رودگانیش چرا نیز برون شکمست
قاسم انوار » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۷
جگرم گرم و دل خسته ندیم ندمست
لطف فرما و کرم کن، که مقام کرمست
ما که آشفته و رندان و گنه کارانیم
عفوک لله، که لطف تو بعالم علمست
ساقیا، لطف کن و باده بهرکس برسان
[...]