دوش در خواب مرا بابت خودکاری بود

بت پرستی را در خدمت بت یاری بود

کفر زلفش به رگ و پوست چنانم در رفت

که از او هر رگ من رشته زناری بود

گفتمش، بود غم مات گهی، آن بدمهر

[...]

شب فغان را به در خلوت او باری بود

ناله برچید اگر در دلش آزاری بود

شورش و عربده‌ای در شب آن زلف نبود

بخت من بود اگر فتنه بیداری بود

خویشتن را به دم سحر بر او می بستم

[...]

یا اقلا بلدی حوزه لاتاری بود

واندر آنجا صنم شوخ وفاداری بود

یا در آن دخلکی و گرمی بازاری بود

یا در آنجا دو نخود لاسکی وتاری بود