راز من نقل مجالس ز صفای گهرست

همچو آیینه مرا هر چه بود در نظرست

زین چه حاصل که رخ یار مرا در نظرست؟

چشم حیرت زدگان حلقه بیرون درست

توشه برداشتن آیینه سبکباران نیست

[...]

پیر را قامت خم سوی عدم راهبرست

این کمانی است که از تیر سبکسیرترست

گوش کن عقلِ من از خِسَّت تو بیشترست

اینقدر جوش مزن جوش زدن بی ثمرست

شُکرللّه که ترا در همه جا سیم و زرست

جان که باقیست ضررهایِ دگر مختصرست