×
خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹
طاقتی کو که به سر منزل جانان برسم
ناتوان مورم و خود کی به سلیمان برسم
خضر لب تشنه در این بادیه سرگردان داشت
راه ننمود که بر چشمهٔ حیوان برسم
شب تار و ره دور و خطر مدعیان
[...]
۷ بیت