گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۵۵

 

دوش می گفت جانم کی سپهر معظم

بس معلق زنانی شعله‌ها اندر اشکم

بی‌گنه بی‌جنایت گردشی بی‌نهایت

بر تنت در شکایت نیلیی رسم ماتم

گه خوش و گاه ناخوش چون خلیل اندر آتش

[...]

مولانا
 
 
sunny dark_mode