گفت، با شه چون توان آویختن

این زمان خونم بخواهد ریختن

شرم چیست از لطف ناآمیختن

سایهٔ خود دیدن و بگریختن

جهد چیست از دیده دریا ریختن

در روش از آب گرد انگیختن

گفت با شه چون توان آویختن

این زمان خونم بخواهد ریختن

نیست حکمت این دو را آمیختن

فرق واجب می‌کند در بیختن

تا کی، ای مه روی، کین انگیختن؟

خون ما بر خاک عمدا ریختن

تنگ بر بستن کمیت فتنه را

در شکارستان عشق انگیختن

کی روا باشد به کوی عاشقان،

[...]

با نصاری بایدت آمیختن

خون تو اندر کلیسا ریختن

بارها شستی به آبش ریختن

یا به خاک تیره اش آمیختن

موضع گلجان برای میختن

خاشه و آخان در آنجا ریختن

خون خود را در ره او ریختن

خاک غم بر فرق عالم بیختن

نه به خون ما سپاه انگیختن

نه ز دیده اشک ماتم ریختن

دید حر کز وضع جیش انگیختن

در دو سو کار است برخون ریختن

غافلی کز این فساد انگیختن

مر مرا واجب کنی خون ریختن

نز خدایم میتوان بگریختن

نز خودی نیزم توان بگسیختن

زین تردد روز و شب کار من است

ناله و زاری و شور انگیختن

مانده ایم اندر تزلزل روز و شب

[...]