خواستم تا صوفئی گردانیم

همچو خویش از خویشتن برهانیم

اول از دوزخ چو خوش برهانیم

در بهشتم آری و بنشانیم

حق تعالی گفت ای خرقانیم

گر بسالی شصت تو میدانیم

گاه نورانی و گه ظلمانیم

گاه روحانی و گه نفسانیم

پس بگویم من به سِر نصرانیم

ای خدای رازدان می‌دانیم

صد هزاران صفع را ارزانیم

گر زبون صفعها گردانیم

رحم کن بر غفلت و نادانیم

کی بخواند گر تو بیرون رانیم

دوری و محرومی و نادانیم

از ازل نقش است بر پیشانیم

ناتوانی بنگر و حیرانیم

بینوایی بین و سرگردانیم

لااُبالی نیست دست افشانیم

جعفر طیّار را من ثانیم

گفت من خود قدرت یزدانیم

حیدر بدر و اُحُد را ثانیم

من خلیل نار بی‌سامانیم

در منای غم ذبیح ثانیم

مایه دار از قوت روحانیم

بهر شیران مرسل یزدانیم