زین سبب چون آتشم در جان فتاد

جای حالم بود و حالم زان فتاد

گر درین دریا هزاران جان فتاد

شبنمی در بحر بی‌پایان فتاد

سایهٔ پیرش چنان بر جان فتاد

کافتابش در تنورستان فتاد

هر دو تن را تشنگی در جان فتاد

زانکه آتش در دل ایشان فتاد

لاجرم این کار بی پایان فتاد

تا ابد این درد بیدرمان فتاد

راه را گم کرد و در ویران فتاد

باز در ویران بر جغدان فتاد

فجفجی در جملهٔ دیوان فتاد

شورشی در وهم آن سلطان فتاد

هرکه در دریای بی پایان فتاد

همچو ما در بحر بی پایان فتاد

عشق جانان آتشی خوش برفروخت

شعله ای در جان مشتاقان فتاد

رند مستی سر به پای خم نهاد

[...]