رختها جستند و آن پیدا نشد

دزد گوهر نیز هم رسوا نشد

بحر عشقش را کران پیدا نشد

واصل دریای او جز ما نشد

در سرابستان مستان ره نبرد

هر که چون ما سو به سو جویا نشد

دیدهٔ ما تا نظر از وی نیافت

[...]

صبحدم تا نطق آن گویا نشد

چشم شه از خواب نوشین وانشد

ذوق و لمس و سمع او دانا نشد

دست او گیرا و پا پویا نشد

از توکل هیچکس بابا نشد

تاره تزویج را پویا نشد

هیچ ذره در جهان پیدا نشد

گر به توحید خدا گویا نشد